هیوندای اکسنت

خودروی هیوندای اکسنت، یکی از قدیمی‌ترین محصولات حاضر در سبد هیوندای محسوب می‌شود که از سال ۱۹۹۴ در حال تولید است. این مدل، جایگزین خودروی مشهور اکسل (Excel) بود که به ایران هم وارد شد و بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ در خط تولید هیوندای وجود داشت. حتی نسل اول اکسنت و نسل آخر اکسل، کاملاً مشابه بودند، اما از نسل‌های بعد، اکسنت به‌پای ثابت خط تولید هیوندای تبدیل شد و با فیس‌لیفت نسل دوم، به نام هیوندای ورنا، خودروی موفقی و پرفروشی در بازار ایران بود.

نسل چهارم

نسل چهارم هیوندای اکنست که همچنان در بعضی کشورها بانام ورنا فروخته می‌شود، طراحی‌شده در سال ۲۰۱۰ است. البته نسل پنجم این خودرو برای تولید در سال ۲۰۱۸، چند ماه پیش رونمائی شد اما هنوز در خط تولید هیوندای قرار ندارد. علاوه بر کره جنوبی، خودروی اکسنت در کشورهای کلمبیا، مکزیک، هند، اندونزی، روسیه و ترکیه هم ساخته می‌شود. خط مونتاژ این محصول، امسال در شرکت کرمان موتور فعال شد و هم‌اکنون در حال پیش‌فروش است.

نسخه هاچبک

هرچند که نسخهٔ هاچبک اکنست هم در بسیاری نقاط دنیادیده می‌شود، نمونهٔ سدان با بدنهٔ استاندارد، محبوبیت جهانی بیشتری دارد و البته در ایران هم، صرفاً به‌صورت صندوقدار، تولید خواهد شد. در پانزده سال گذشته، حدود ۷.۵ میلیون دستگاه، هیوندای اکسنت در سراسر جهان فروخته‌شده، درحالی‌که این خودرو تنها در امریکا (با دو تیپ بدنهٔ سدان و هاچبک)، فروش نزدیک به ۷۴ هزار دستگاه در سال ۲۰۱۶، تجربه کرده است.

طراحی 8 سال پیش هیوندای اکسنت

هرچند که بیش از ۸ سال از طراحی اکسنت می‌گذرد، همچنان چهره‌ای قابل‌قبول و مدرن ارائه می‌کند. البته بعضی تفاوت‌ها، بین سبک طراحی این خودرو و مدل‌های امروزی هیوندای به‌وضوح دیده می‌شود، اما به‌عنوان یک محصول نسبتاً اقتصادی با آپشن‌های متوسط، مشکل ظاهری در جذب مشتری ندارد.

نمای روبرو

در نمای روبرو، چراغ‌های کشیده و اسپرت اکسنت، جلب نظر می‌کنند، درحالی‌که نسبت به طول کوتاه بدنه، بزرگ هستند و تا نزدیکی ستون A، ادامه‌دارند. لبهٔ بالایی چراغ‌ها، کاملاً در راستای خط کاپوت قرار دارد و به لطف حجم دهی عالی در این قسمت، جایگاه مناسبی برای آن دیده می‌شود. جلوپنجرهٔ مدرن خودروهای هیوندای، در اکسنت وجود ندارد و صرفاً، یک فضای خالی سیاه‌رنگ با لوگوی سازنده در وسط، قابل‌تشخیص است. حالت شش‌ضلعی جلوپنجره، البته با خطوطی روی سپر تداعی می‌شود و حتی فضای خالی پایین سپر، تقارنی نسبی با قسمت لگو دارد. درمجموع، می‌توان هیوندای اکسنت را فاقد جلوپنجره دانست.

سپر جلو

برای مه‌شکن‌ها، جایگاه مناسبی در طرفین سپر دیده می‌شود که با ادواتی نقره‌ای‌رنگ، چشم‌نواز به نظر می‌رسد. خطوط حجم دهندهٔ روی کاپوت و لبه‌های امتدادیافته از ستون‌های A، کاملاً چشم بیننده را به سمت لوگوی هیوندای هدایت می‌کند. در سپر هم، باحالتی سه‌بعدی مواجه هستیم که به جذابیت خودرو می‌افزاید. شاید تنها نکتهٔ منفی در طراحی نمای روبروی اکسنت، دیده شدن لبهٔ کاپوت، بالاتر از هواکش پیشرانه باشد که البته با توجه به قدیمی بودن طراحی خودرو، حالت کاملاً واضح و ناخوشایندی دارد.

نمای جانبی

از نمای جانبی، استفادهٔ هوشمندانه از خطوط حجم دهنده با حداقل هزینه، زیبایی اکنست را افزایش می‌دهد. از لبهٔ چراغ عقب تا مه شکن جلو، خطی سرتاسری دیده می‌شود که به‌خوبی درامتداد دستگیره‌ها طراحی‌شده است. داخل گلگیرها و پایین درها نیز، حجم دهی مناسبی دیده می‌شود که هماهنگ با سپر عقب به نظر می‌رسد. قاب شیشه‌ها و لچکی عقب، از پلاستیک سیاه‌رنگ تشکیل‌شده و حتی بخشی از آینه‌بغل هم، پلاستیکی است.

تقریباً در همهٔ تیپ‌ها، دستگیره‌ها و قسمت اصلی آینه‌بغل، هم‌رنگ بدنه هستند، ضمن اینکه از چراغ‌راهنما در آینه‌ها استفاده‌شده است. رینگ‌های ۱۶ اینچ ساده با طرح اسپرت، لاستیک‌های کم‌پهنا، در کنار آنتن معمولی، از نکات منفی در طراحی اکسنت محسوب می‌شوند. از سویی دیگر، فرم جذاب سقف باحالتی که علاوه بر جادار کردن فضای کابین، کوچک بودن صندوق‌عقب را پوشش می‌دهد، نکات مثبت نمای جانبی هستند.

نمای پشت

در پشت خودرو، شاهد نمایی ساده هستیم که با چراغ‌های بزرگ ارائه می‌شود. لبهٔ بالایی صندوق حالتی شبیه به دفیوزر دارد تاکمی بزرگ‌تر به نظر رسد. حالت شیشهٔ عقب، زیبا است، اما با حضور آنتن نسبتاً بلند روی سقف، جذابیت کمتری فراهم می‌کند. محل مناسبی برای سایزهای مختلف پلاک‌های پلاک در نظر گرفته‌شده است که البته برای نمونهٔ ایرانی هم مناسب خواهد بود.

باز و بسته کردن درپوش صندوق، به لطف سبک طراحی اکسنت، چندان مشکل نیست و حیات قابل‌قبولی دارد. درمجموع، ظاهر این خودرو از نمای پشت، ساده و کم‌هزینه ازکاردرآمده است و صرفاً با حجم دهی مرسوم در قسمت سپر و لبهٔ کاپوت، چراغ‌های کوچک ترمز در طرفین و البته حداقل استفاده از ادوات ارزان‌قیمت پلاستیکی، ارائه می‌شود.

حضور در ایران

ظاهر اکسنت، پس از چند سال حضور در ایران، همچنان مد روز و چشم‌نواز ارزیابی می‌شود، اما فراتر از انتظار عمل نمی‌کند. زیبایی نمای روبر، تحسین‌برانگیز است اما از پشت، کاملاً عادی و به عقیدهٔ بسیاری از کارشناسان؛ قدیمی به نظر می‌رسد. ابعاد این خودرو، شامل طول ۴, ۳۷۰ میلی‌متر با عرض ۱, ۷۰۵ میلی‌متر است که با ارتفاع سقف ۱, ۴۵۵ میلی‌متر و فاصله محورهای ۲, ۵۷۰ میلی‌متر، ارائه می‌شود.

کابین

ورود به کابین هیوندای اکسنت، حس جالبی دارد. شاید انتظار ما از یک خودروی کوچک، فضایی ناراحت‌کننده باشد، اما در مقایسه با خودروهای شناخته‌شده‌ای مثل تندر ۹۰، کمی جادارتر عمل می‌کند. نمایشگر ۷ اینچ، در نسخه‌های مدرن و با آپشن بالا در مرکز داشبورد وجود دارد که البته نمونهٔ مونتاژ کرمان موتور، دارای چنین شرایطی خواهد بود. خطوط حجم دهنده، روی داشبورد اکسنت هم وجود د دارند تا سادگی و یک‌تکه بودن این بخش از فضای داخلی را کاهش دهند.

مجموعهٔ هواکش‌های اصلی و نمایشگر مرکزی، حالتی جدا از داشبورد دارد و می‌تواند به‌راحتی توسط دارندگان مدل‌های کم‌آپشن قدیمی، تعویض شود. تجمع اصلی کلیدها، پیرامون مانیتور و مربوط به سیستم سرگرمی‌های اکسنت است، درحالی‌که در مقابل دسته‌دنده، به‌جز کلیدهای گردان تهویه مطبوع، دکمهٔ دیگری دیده نمی‌شود. این موضوع، سادگی کابین و راحتی استفاده از آپشن‌های خودرو را افزایش می‌دهد.

پنل پشت فرمان

پنل پشت فرمان، کاملاً ساده طراحی‌شده است و ادوات تزئینی مثل طرح سیلندری مزدا 3، در آن دیده نمی‌شود. درحالی‌که مادهٔ اصلی داشبورد و فرمان هم، پلاستیک نسبتاً ارزان‌قیمت است، صندلی‌ها با پوشش مناسب و فرم بسیار خوب طراحی‌شده‌اند. قسمتی از تودری هم، از پوشش صندلی‌ها تشکیل‌شده است، اما قسمت مربوط به استراحتگاه آرنج هم، با پلاستیک براق نقره‌ای‌رنگ، ارائه می‌شود.

نکات مثبت طراحی

از نکات مثبت در طراحی کابین جلو، می‌توان به‌فرمان خوش‌استیل اکسنت اشاره کرد که هرچند لوکس و با پوشش چرم نیست، خوش‌دست و کاربردی عمل می‌کند. کلیدهای کنترل سیستم سرگرمی و ارتباطات تلفنی با قابی نقره‌ای‌رنگ ارائه می‌شوند که در کنار جذابیت ظاهری، کاملاً کار پسند هستند. از سویی دیگر، استفادهٔ هوشمندانه از فلز کروم در دسته‌دنده و دستگیرهٔ داخلی درها، حس خوبی به سرنشینان اکسنت می‌دهد.

صندلی ها

درحالی‌که صندلی‌های ردیف جلو، حالتی اسپرت و هماهنگ با فیزیک بدن دارند، برای ردیف عقب، صندلی‌هایی نسبتاً صاف و با حداقل ظرافت در نظر گرفته‌شده است. حالت تخته‌ای صندلی‌های پشت، چندان جذابیتی ندارد و البته باهدف استفادهٔ سه سرنشین، طراحی‌شده‌اند. موضوعی که شبیه به صندلی‌های ردیف اول، در ردیف دوم هم وجود دارد، فضای رضایت‌بخش در قسمت‌های زانو و بالای سر است که حتی افرادی با قد ۱۸۵ سانتیمتر، در آن راحت هستند.

فضای داخلی

درمجموع، فضای داخلی اکسنت برخلاف متریال نسبتاً ارزان‌قیمت، راحتی مناسب و رضایت‌بخشی دارد که با داشبوردی نسبتاً ساده ارائه می‌شود. این خودرو، یک سدان اقتصادی و کام پکت است اما به‌خوبی، چهار سرنشین بلندقد را در خود جای می‌دهد. در مقایسه با فضای بار پژو ۲۰۶SD با صندوق ۳۲۵ لیتری، هیوندای اکسنت با صندوقی به حجم ۳۸۸ لیتر، مناسب سفرهای یک خانوادهٔ معمولی عمل می‌کند. فراموش نکنیم، صندلی‌های عقب اکسنت، قابل خم شدن به سمت جلو هستند تا بتوان، فضای بیشتری به صندوق بار اختصاص داد.

موتورهای مختلف

هیوندای اکسنت، محصولی با پیشرانه‌های متنوع در بازار جهانی است که مجموعاً، ۶ قوای محرک مختلف را شامل می‌شود. ۲ نمونهٔ بنزینی ۱.۴ لیتری، ۲ نسخهٔ بنزینی ۱.۶ لیتری و ۲ مدل پیشرانهٔ دیزل برای اکسنت در نظر گرفته‌شده است که در ادامهٔ مطلب، نگاهی کوتاه بر پیشرانه‌های بنزینی خواهیم داشت.

موتور 1.4

در روسیه، هند و کشورهای شرق آسیا، اکسنت با پیشرانهٔ ۱.۴ لیتری، به‌عنوان ارزان‌ترین مدل این خودرو، قابل‌خرید است. نمونهٔ پایه با پیشرانه‌ای به قدرت ۹۸ اسب بخار با گشتاور ۱۳۳ نیوتن‌تر، و نسخهٔ دیگر باقدرت ۱۰۸ اسب بخار و گشتاور ۱۳۸ نیوتن‌تر عرضه می‌شود. مدل ۱.۴ لیتری با پیشرانهٔ ۱۰۸ اسب بخار، با جعبه‌دندهٔ ۶ سرعت دستی یا CVT، عملکرد متفاوتی دارد و به ترتیب در زمان‌هایی حدود ۱۲ و ۱۳ ثانیه به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. میانگین مصرف سوخت این مدل، ۶ تا ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برآورد می‌شود.

موتور 1.6

برای بازار ایران، اکسنت با پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری نوع اول انتخاب‌شده است که قدرت ۱۲۲ اسب بخار در دور موتور ۶۳۰۰ دور بر دقیقه و ۱۵۵ اسب بخار از دور موتور ۴۲۰۰ دور بر دقیقه تأمین می‌کند. این مدل با جعبه‌دندهٔ دستی ۶ سرعتِ و ۴ سرعت خودکار در بازار جهانی عرضه می‌شود اما فعلاً فقط با نسخهٔ اتوماتیک، پیش‌فروش می‌شود.

اکسنت با پیشرانهٔ ۱۲۲ اسب بخار و گیربکس اتوماتیک، حدود ۱۱ ثانیه پس از شروع حرکت به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت خواهد شد. میانگین مصرف سوخت این مدل، ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام‌شده است، درحالی‌که با سرعت ثابت بزرگراه، نزدیک به ۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، حداقل مصرف سوخت خواهد داشت و البته در ترافیک شهری، به کمتر از ۸ لیتر بنزین، در ۱۰۰ کیلومتر نیاز دارد.

کشورهای جهان اول

در بازار کشورهای جهان اول، ازجمله امریکا، اکسنت با پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری نوع دوم عرضه می‌شود که قوی‌ترین مدل این خودرو است. قدرت پیشرانهٔ این نسخه، ۱۳۸ اسب بخار و گشتاور آن، ۱۲۵ نیوتن‌تر برآورد می‌شود که با جعبه‌دندهٔ دستی ۶ سرعتِ، ظرف ۸.۵ ثانیه به‌سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این خودرو البته با جعبه‌دندهٔ ۶ سرعت خودکار هم عرضه می‌شود. میانگین مصرف سوخت اکسنت با پیشرانهٔ ۱۳۸ اسب بخاری، ۶.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که با سرعت ثابت بزرگراه به ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و با رانندگی در ترافیک شهری به حدود ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.

مدل حاضر در ایران

نسخه‌ای از هیوندای اکسنت که برای بازار ایران در نظر گرفته‌شده، دارای فهرست نسبتاً کاملی از آپشن‌های این خودرو در بازار جهانی است. علاوه بر گیربکس اتوماتیک ۴ سرعتِ، تهویه مطبوع اتوماتیک، سانروف، رینگ‌های اسپرت ۱۶ اینچ با لاستیک‌هایی به پهنای ۱۹۵ میلی‌متر، استارت دکمه‌ای، کروز کنترل و روشنایی خودکار چراغ‌های اصلی، از امکانات رفاهی اکنست هستند.

فضای داخلی

در فضای داخلی، نمایشگر لمسی ۷ اینچ وجود دارد که با ۴ بلندگو و ۴ توئیتر، عمل می‌کند. امکان ارتباط خودرو با گوشی تلفن همراه از طریق بلوتوث، میسر است و تماس تلفنی با کلیدهای رو فرمان، قطع و وصل می‌شود. درگاه‌های USB و AUX هم برای پخش سرگرمی‌های چندرسانه‌ای، قابل‌استفاده هستند، ضمن اینکه امکانات نسل قدیم پخش CD و DVD هم وجود دارد. ناوبری ماهواره‌ای سازگار با نقشه‌های ایران، کامپیوتر سفر و دوربین پارک همراه با حس‌گر عقب، دیگر امکانات اکسنت هستند.

ایمنی

مسلماً خودروی باهدف فروش در بازار جهانی، نیازمند ایمنی قابل‌قبول و عملکرد رضایت‌بخش در آزمودن‌های تصادف است. هیوندای اکسنت در سال ۲۰۱۲، توسط بنیاد ایمنی بزرگراه‌های امریکا (NHTSA) بررسی شد و در آزمودن‌های تصادف، میانگین نمرهٔ خوب و ۴ ستارهٔ ایمنی از ۵ ستاره دریافت کرد. این خودرو در هرکدام از آزمایش‌های برخورد از سمت مقابل، جانبی و حالت واژگونی، امتیاز ۴ از ۵ گرفت.

کیسه هوا

با توجه به حضور کیسه‌های هوای جانبی، عملکرد اکسنت در برخوردهای این ناحیه، با ایمنی قابل‌قبولی مواجه است. هرچند که نسخهٔ پایه از این خودرو، با دو کیسهٔ هوا در بازار جهانی عرضه می‌شود، نمونهٔ مونتاژ ایران، با ۴ کیسه هوای مخصوص سرنشینان جلو و دو کیسه هوای پرده‌ای سرتاسری، تولید خواهد شد.

علاوه بر ترمز ضد قفل (ABS)، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) باهدف کنترل پایداری الکترونیکی وضعیت خودرو را در هنگام چرخش فرمان به‌منظور اعمال نیروی ترمز به هریک از چرخ‌ها و سیستم مدیریت پایداری (VSM) برای کنترل پایداری خودرو در سطوح لغزنده به همراه سفت شدن فرمان، در کنار هشداردهندهٔ فشار باد لاستیک‌ها (TPMS)، آپشن‌های ایمنی هیوندای اکنست هستند.

قیمت

پیش از نتیجه‌گیری دربارهٔ ارزش فنی یک خودرو باید به دو موضوع بسیار مهم، توجه داشت. کلاس بدنه و قیمت نهائی، مهم‌ترین عواملی هستند که نقشی تعیین‌کننده بر میزان فروش یک خودرو در بازار جهان و ایران می‌گذارند. حتی بهترین خودروهای دنیا، باید قیمت قانع‌کننده‌ای در قبال تجهیزات فنی و سطح امکانات رفاهی خود داشته باشند، چراکه در غیر این صورت، مشتری به سمت محصول رقیب کشیده خواهد شد.

مونتاژ ایران

اگر بخواهیم به نکات مثبت در هیوندای اکسنت مونتاژ ایران بپردازیم، اولین نکته ظاهر قابل‌قبول این خودرو است که مسلماً فراتر از سدان‌های چینی، جلب نظر می‌کند. این موضوع باکمی ارفاق، در فضای داخلی نیز وجود دارد، اما آنچه مزیت بزرگ اکسنت در کابین محسوب می‌شود، فضای کافی برای چهار سرنشین بزرگ‌سال است. سر و زانوهای راننده و حتی سرنشین عقب، کاملاً راحت هستند، به‌طوری‌که در سفرهای طولانی‌مدت، آرامش قابل‌قبولی نصیب سرنشینان خواهد شد.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، فضای صندوق‌عقب هم، برای یک سدان کوچک و اقتصادی در سایز اکسنت، بسیار خوب است. عایق‌بندی کابین خودرو، در سرعت‌های پایین، مناسب ارزیابی می‌شود اما با رسیدن خودرو به دورهای بالا، با صدای واضح پیشرانه همراه خواهد بود.

جوان پسند نیست

اکسنت ورودی به ایران، ۱۲۲ اسب بخار قدرت دارد و اصلاً نمی‌تواند نیازهای یک جوان امروزی با شتاب گیری‌های ناگهانی را، پاسخ دهد. این موضوع، با جعبه‌دندهٔ خودکار ۴ سرعتِ، کاملاً قابل‌لمس است و شاید با گیربکس دستی ۶ سرعتِ که توسط مونتاژکار ایرانی ارائه نمی‌شود، شاهد تاب‌گیری بهتری بودیم. در عوض، تعویض دنده‌ها آرام و با کم‌ترین تنش انجام می‌شود که درنتیجهٔ آن، میانگین مصرف سوخت ایده‌ال ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، فراهم خواهد شد.

تایرها

بسیاری از خریداران اکسنت، از لاستیک‌هایی با پهنای ۱۹۵ میلی‌متر که به‌صورت استاندارد برای این خودرو در نظر گرفته‌شده است، راضی نبوده و پس از تعویض آن‌ها با نمونه‌های ۲۰۵ میلی‌متر، شاهد درمان‌پذیری بهتری از اکسنت بوده‌اند. عملکرد این خودرو در مسیرهای ناهموار و سرعت‌گیرهای شهری، بسیار خوب ارزیابی‌شده که نشان از سیستم تعلیق و فنربندی باکیفیت هیوندای در مدل اکسنت است.

از سویی دیگر، مانورهای ناگهانی با این خودرو، تا حدودی منجر به لیز خوردن قسمت عقب و خارج شدن اکسنت از حالت تعادل می‌شود که مسلماً با تعویض لاستیک‌ها، بهبود نسبی به دنبال خواهد داشت. از نکات منفی در طراحی این خودرو، می‌توان به شیب زیاد شیشهٔ عقب اشاره کرد که پارک اکسنت را بسیار مشکل می‌کند، البته نمونهٔ مونتاژ ایران با دوربین پارک و حس‌گر عقب همراه خواهد بود تا این ایراد، چندان اهمیتی نداشته باشد.

تنیجه گیری

درمجموع، می‌توان هیوندای اکسنت را مناسب یک خانوادهٔ معمولی دانست، چراکه هنگام رانندگی در شهر، نرم و راحت عمل می‌کند و پاسخگوی سفرهای طولانی‌مدت چهار نفرِ نیز، خواهد بود. امکانات رفاهی این خودرو، هرچند در سطح مدل‌های لوکس نیستند، اما حداقل نیازها در یک محصول سطح متوسط را، برآورده می‌کنند.