مازراتی

مازراتی شرکت خودروسازی ایتالیایی و تولیدکننده خودروهای لوکس است، که در تاریخ ۱ دسامبر ۱۹۱۴ توسط برادران مازراتی، در شهر بولونیا، راه‌اندازی شده است. این شرکت از ۱۹۹۳ تاکنون، متعلق به کمپانی فیات هست و در حال حاضر دفتر مرکزی و کارخانه تولیدی اصلی آن، در شهر مودنا، ناحیه امیلیا-رومانیا، ایتالیا قرار دارد. در ساختار سازمانی گروه فیات، این شرکت همواره به‌عنوان زیرمجموعه شرکت فراری محسوب می‌شد، ولی اخیراً به همراه آلفا رومئو، بخش اصلی خودروهای اسپورت فیات را، تولید می‌نماید.

تاریخچه

برادران مازراتی

در ۱۹۲۶ کمپانی دیاتو تولید خودروهای مسابقه‌ای خود را متوقف کرد و برادران از این شرکت جدا شدند و بر روی شرکت تازه تأسیس خود؛ مازراتی، تمرکز نمودند، که فعالیت آن‌ها به ساخت خودروهای ۴، ۶، ۸ و ۱۶ سیلندر مسابقه‌ای و شرکت در مسابقات اتومبیل‌رانی محدود می‌شد.

یکی از نخستین اتومبیل‌های ساخته شده توسط برادران ، که آلفیری رانندگی آن را برعهده داشت، در ۱۹۲۶ مقام اول را در مسابقات تارگا فلوریو کسب نمود. سال ۱۹۳۲ برادر بزرگتر، یعنی آلفیری درگذشت و کارلو نیز از شرکت جدا شد، ولی ۳ برادر دیگر، برای ۵ سال، هدایت شرکت را ادامه دادند.

مالکیت آدولفو اورسی

در سال ۱۹۳۷ سه برادر مازراتی، سهام خود را به شرکت آدولفو اورسی واگذار کردند، اما به‌عنوان مهندس، در تولید خودرو در این شرکت، به کار خود ادامه دادند. در این زمان نیز شرکت مازراتی همچنان به تولید خودروهای مسابقه‌ای می‌پرداخت، که در مسابقات رالی نیز موفقیت‌های زیادی به دست آورد.

مازراتی حتی در برابر غول‌های خودروسازی آلمانی مانند مرسدس بنز و آتو یونیون در سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۰ هم موفقیت‌های فراوانی را کسب کرد. یکی از خودروهای موفق این شرکت در مسابقات رالی، خودروی سی‌تی‌اف۸ بود، که موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات گرند پریکس شد.

با شروع جنگ جهانی دوم، این شرکت هم مانند دیگر خودروسازان، به تولیدات جنگی پرداخت و خودروی نظامی وی۱۶ را برای رهبر وقت ایتالیا؛ بنیتو موسولینی تولید کرد. وی۱۶ اندکی پیش از آن که فردیناند پورشه شروع به تولید اتومبیل فولکس‌واگن برای آدولف هیتلر نماید، تولید گردید. با پایان جنگ، شرکت تولیدات عادی خود را از سرگرفت و خودروهای سری ای۶ را به بازار عرضه کرد.

در ادامه، شرکت مازراتی با جذب متخصصان، بیشتر تمرکز خود را روی ماشین‌های مسابقه‌ای قرار داد. در این دوران علاوه بر خودروهای مسابقه، اتومبیل‌های ۴سی‌ال‌تی، ۸سی‌ال‌تی و معروف‌ترین خودروی آن دوره خود یعنی ای۶جی‌سی‌اس را هم تولید و عرضه کرد. سال ۱۹۵۷ تیم مازراتی با خودروی ۲۵۰اف توانست موفقیت چشمگیری را به دست آورد. از دیگر خودروهای این شرکت در این زمان می‌توان به مدل‌های ۲۰۰اس، ۳۰۰اس، ۳۵۰اس، ۴۵۰اس و تیپو ۶۱ تا سال ۱۹۶۱ اشاره کرد.

مازراتی پس از سال ۱۹۵۷ از تولید خودروهای مسابقه‌ای کاست و تمرکز خود را روی خودروهای کلاس‌های دیگر معطوف کرد و اولین خودروی ۶ سیلندر خود، بنام ۳۵۰۰ را تولید نمود، که از بدنه‌ای تمام آلومینیمی ساخته‌شده بود. در سال بعد نمونه ۸ سیلندر با همان طراحی قبلی ساخته شد، که تحت نام ۵۰۰۰ جی‌تی به بازار عرضه گردید.

خودروی بعدی این شرکت مازراتی سبرینگ نام داشت و در سال ۱۹۶۲ رونمایی شد. یک سال بعد در ۱۹۶۳ خودروی کوپه میسترال وارد بازار شد، که در ۱۹۶۴ طرح اسپایدر آن نیز ساخته شد، که هر دو مدل توسط پیترو فروا طراحی شده‌بود.

فروا در سال ۱۹۶۳ نخستین خودروی ۴ در را نیز طراحی نمود که با نام کواتروپورو روانه بازار شد. در ۱۹۶۷ مدل دو صندلی گیبلی طراحی گردید.

مالکیت سیتروئن

سال ۱۹۶۸ مازاراتی توسط شرکت فرانسوی سیتروئن خریداری شد و نخستین خودروی آن، تحت مدیریت سیتروئن، در سال ۱۹۶۹ ارائه شد، که ایندی نام داشت. در ادامه، سال ۱۹۷۱ خودروی بورا به تولید انبوه رسید. بلافاصله مدل‌های مازراتی تحت مدیریت سیتروئن، یکی پس از دیگری طراحی و تولید گردید، که شامل: مراک، کمسین و کواتروپورو ۲ بود.

با شروع بحران نفتی سال ۱۹۷۳ و در پی گران شدن قیمت بنزین و افت بازار جهانی خودرو، ترمز توسعه شرکت مازراتی و سیتروئن کشیده‌شد و تا بدان‌جا پیش رفت، که سیتروئن تا آستانه ورشکستگی در ۱۹۷۴ قرار گرفت. در ۲۳ می ۱۹۷۵ پس از ادغام دو شرکت پژو و سیتروئن و تأسیس کمپانی جدید پژو سیتروئن، مدیریت جدید تصمیم به واگذاری شرکت مازراتی گرفت.

مالکیت دتوماسو

سال ۱۹۷۵ شرکت بنلی، که خود از شرکت‌های زیرمجموعه دتوماسو محسوب می‌شد و هر دو متعلق به راننده بازنشسته آرژانتینی؛ آلساندرو دتوماسو بود، شرکت مازراتی را از سیتروئن خریداری کرد. در ۱۹۷۶ نخستین مدل تحت مدیریت دتوماسو تولید شد، که کیالامی نام داشت. سپس در ۱۹۷۹ سری سوم از مدل کواتروپورو؛ بنام کواتروپورو ۳ عرضه گردید.

در اوایل دهه ۱۹۸۰ در خودروهای مازراتی تغییراتی ایجاد شد، که شامل تغییر در طراحی موتور و همچنین کاهش قیمت خودروها بود. مدل‌های بای‌توربو و کاریف از آن دسته بودند. آخرین خودرویی که بر پایه مدل بای‌توربو ساخته شد؛ مازراتی مسابقه نام داشت. دو خودروی کوپه طرح جدید این شرکت که به‌ترتیب در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۲ عرضه شدند؛ شامال و گیبلی ۲ بودند.

مشارکت با کرایسلر

در اوایل دهه ۱۹۹۰ بخشی از سهام مازراتی توسط شرکت کرایسلر خریداری شد و در پی آن، دو مدل خودرو با مشارکت مازراتی و کرایسلر نیز تولید گردید، که شامل کرایسلر تی‌سی بر اساس مازراتی و بارچتا بودند، ولی بعلت مصادف شدن با ورشکستگی کرایسلر، هیچگاه به تولید انبوه نرسیدند.

مالکیت فیات

سال ۱۹۹۳ شرکت فیات با سرمایه‌گذاری در مازراتی هدایت آن را به دست گرفت. در سال ۱۹۹۸ با طراحی و تولید ۳۲۰۰ جی‌تی تحت مدیریت فیات، فصل جدیدی از تاریخچه این شرکت آغاز شد، که بلافاصله به عرضه مدل‌هایی چون کوپه و اسپایدر انجامید، که مدل کوپه به‌عنوان بهترین خودروی جهان در سال ۲۰۰۲ تبدیل شد. سپس مدل گران‌توریزمو به بازار عرضه شد.

مالکیت فراری

سال ۱۹۹۷ مازراتی به فیات اتومبیلز واگذار شد و این شرکت نیز ۵۰٪ درصد از سهام این شرکت را به شرکت فراری فروخت، هر چند که بخشی از سهام فراری نیز در اختیار فیات اتومبیلز بود و در مجموع همه این شرکت‌ها زیر چتر شرکت فیات قرار دارند. از آن پس شرکت مازراتی دست به تولیدات محبوب‌تر و موفق‌تری زد و در حال حاضر به عنوان یکی از شرکت‌های تحت کنترل فیات به تولید خودرو مشغول است.